Κυριακή 23 Οκτωβρίου 2016

ΦΟΒΟΣ,ΦΟΒΙΑ & ΑΓΧΟΣ ΣΤΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ:
Σε τι ακριβώς αναφερόμαστε με τον καθένα από αυτούς τους όρους.
Πηγή φωτογραφίας:
http://2.bp.blogspot.com/PcYTfKhehY4/USv6puwqtFI/AAAAAAAAAL8/bvniSh7tYTw/s1600/shutterstock_119651491_fearfulchihuahua.jpg

     Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε το είδος της συμπεριφοράς που παρουσιάζει ο σκύλος μας. Έτσι, κατανοώντας την βαθύτερα, θα καταφέρουμε να την προσεγγίσουμε και να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά.

     Ας δούμε λοιπόν, σε τί ακριβώς αναφερόμαστε όταν χρησιμοποιούμε τους όρους "ΦΟΒΟΣ", "ΦΟΒΙΑ" και "ΑΓΧΟΣ";

ΦΟΒΟΣ:
"Φόβος" είναι το ενστικτώδες αίσθημα ανησυχίας που προκαλείται από μια κατάσταση, ένα άτομο ή ένα αντικείμενο που φαντάζουν ως απειλή. Η απόκριση του αυτόνομου νευρικού συστήματος είναι να προετοιμάσει το σώμα για το λεγόμενο: "freeze, fight or flight"...δηλαδή το "πάγωμα", το να παλέψει ή να φύγει μακρυά. Είναι μία φυσιολογική συμπεριφορά, απαραίτητη για την επιβίωση.

ΦΟΒΙΑ:
Με τον όρο "φοβία" αναφερόμαστε σε έναν έντονο, υπερβολικό και παράλογο φόβο απέναντι σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα. Χαρακτηριστική είναι η άμεση, υπερβολική και αγχώδης αντίδραση που πυροδοτείται. Έχει παρατηρηθεί ότι ένα παρεμφερές γεγονός ή ακόμα και η θύμηση του τραυματικού γεγονότος που προκάλεσε το συναίσθημα φοβίας την πρώτη φορά, είναι ικανά να προκαλέσουν την ίδια αντίδραση.

ΑΓΧΟΣ:
Άγχος/ανησυχία ονομάζουμε την αναμονή μελλοντικών κινδύνων από άγνωστη ή φανταστική πηγή, η οποία προκαλεί την έκφραση φυσιολογικών σωματικών αντιδράσεων που σχετίζονται με τον φόβο. Το ερέθισμα δεν χρειάζεται να είναι παρόν ώστε να προκληθεί αντίδραση.

    Τώρα που ξεκαθαρίσαμε λιγάκι τις έννοιες, ας δούμε για ποιο λόγο μπορεί το σκυλάκι μας να εμφανίζει φοβικές/αγχώδεις συμπεριφορές...


ΑΙΤΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ:

  • Κληρονομικότητα
    Μερικά σκυλιά γεννιούνται με χαμηλότερη ανεκτικότητα σε στρεσογόνες καταστάσεις. Γονείς που έχουν χαμηλή ανοχή στο στρες και είναι επιρρεπείς στην έκφραση φοβικών συμπεριφορών, είναι πιθανό να παράγουν απογόνους με τα ίδια χαρακτηριστικά.

  • Μη επαρκής κοινωνικοποίηση
    Τα κουτάβια -όπως ακριβώς και τα ανθρώπινα "κουταβάκια"- μαθαίνουν μέσα από τις εμπειρίες και τα ερεθίσματα που τους παρέχει το περιβάλλον τους, στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους. Παρέχοντας στο κουτάβι μας μια πληθώρα διαφορετικών ερεθισμάτων (ανθρώπους, άλλα ζώα, συνθήκες περιβάλλοντος κτλ), το βοηθάμε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση! Έτσι, μακροπρόθεσμα, γίνονται πιο ανεκτικά σε μία πιθανή ανησυχητική, πρωτόγνωρη εμπειρία. Παρ' όλα αυτά, δεν επαρκεί η απλή έκθεση του σκύλου σε διάφορα ερεθίσματα· το σημαντικό στην κοινωνικοποίηση είναι το πώς θα γίνει. Η κοινωνικοποίηση δεν πρέπει ποτέ να επιβάλλεται, αλλά θα πρέπει να γίνεται συστηματικά και με τρόπο που χτίζεται εμπιστοσύνη, σιγουριά, αυτοπεποίθηση καθώς επίσης να προκαλεί το αίσθημα της περιέργειας και διάθεσης για εμπλοκή. Τέλος, παρ' ότι, οι θεμέλιοι λίθοι της κοινωνικοποίησης χτίζονται κατά τα πρώτα στάδια της ζωής του κουταβιού, είναι ιδιαίτερα σημαντικό η κοινωνικοποίηση να μην σταματάει ποτέ, αλλά να συνεχίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του σκύλου μας.

  • Τραυματικό γεγονός
    Ο σκύλος μπορεί να είχε μία προηγούμενη εμπειρία που προκάλεσε μια φοβική αντίδραση. Για παράδειγμα, ένας σκύλος μπορεί να φοβάται όταν τον πλησιάζουν άλλα σκυλιά, γιατί στο παρελθόν είχε δεχθεί επίθεση. Ή, όπως ο δικός μας Μέρλιν, να φοβάται όταν κάνεις απότομες κινήσεις με το χέρι σου γιατί ο προηγούμενος κηδεμόνας του τον χτυπούσε.

  • Μαθημένες Συμπεριφορές 
    Η φοβική αντίδραση μπορεί να συσχετιστεί με κάτι θετικό ή αρνητικό. Για παράδειγμα, ένας σκύλος που φοράει πνίχτη βλέπει κάποια παιδάκια στο δρόμο και τρέχει όλο χαρά και περιέργεια προς το μέρος τους...τότε λοιπόν, λόγω του πνίχτη, θα πονέσει· και το αποτέλεσμα ποιό θα είναι; "παιδάκια=αρνητική εμπειρία=φοβάμαι τα παιδιά".
Μπορεί επίσης αν ένα ζώο να έχει μάθει ότι για να το αφήσουν ήσυχο πρέπει να δαγκώσει (γιατί όλα τα προηγούμενα σημάδια που είχε προσπαθήσει να επικοινωνήσει δεν έπιασαν τόπο) , ίσως την επόμενη φορά να το κάνει ακόμα πιο γρήγορα γιατί έμαθε ότι έτσι πετυχαίνει αυτό που θέλει.

  • Ασθένειες και καταστάσεις όπου το ζώο πονάει.
    


ΠΗΓΕΣ:
http://inrelationwithdogs.com/dog-training-articles/understanding-fear-in-dogs/

Blackwell's Five-Minute Veterinary Consult: Canine and Feline, Fifth Edition, Larry P. Tilley and Francis W.K. Smith, Jr. © 2011 John Wiley & Sons,Inc.







2:06 π.μ. Unknown
ΦΟΒΟΣ,ΦΟΒΙΑ & ΑΓΧΟΣ ΣΤΟΥΣ ΣΚΥΛΟΥΣ:
Σε τι ακριβώς αναφερόμαστε με τον καθένα από αυτούς τους όρους.
Πηγή φωτογραφίας:
http://2.bp.blogspot.com/PcYTfKhehY4/USv6puwqtFI/AAAAAAAAAL8/bvniSh7tYTw/s1600/shutterstock_119651491_fearfulchihuahua.jpg

     Είναι ιδιαίτερα σημαντικό να είμαστε σε θέση να προσδιορίσουμε το είδος της συμπεριφοράς που παρουσιάζει ο σκύλος μας. Έτσι, κατανοώντας την βαθύτερα, θα καταφέρουμε να την προσεγγίσουμε και να την αντιμετωπίσουμε αποτελεσματικά.

     Ας δούμε λοιπόν, σε τί ακριβώς αναφερόμαστε όταν χρησιμοποιούμε τους όρους "ΦΟΒΟΣ", "ΦΟΒΙΑ" και "ΑΓΧΟΣ";

ΦΟΒΟΣ:
"Φόβος" είναι το ενστικτώδες αίσθημα ανησυχίας που προκαλείται από μια κατάσταση, ένα άτομο ή ένα αντικείμενο που φαντάζουν ως απειλή. Η απόκριση του αυτόνομου νευρικού συστήματος είναι να προετοιμάσει το σώμα για το λεγόμενο: "freeze, fight or flight"...δηλαδή το "πάγωμα", το να παλέψει ή να φύγει μακρυά. Είναι μία φυσιολογική συμπεριφορά, απαραίτητη για την επιβίωση.

ΦΟΒΙΑ:
Με τον όρο "φοβία" αναφερόμαστε σε έναν έντονο, υπερβολικό και παράλογο φόβο απέναντι σε ένα συγκεκριμένο ερέθισμα. Χαρακτηριστική είναι η άμεση, υπερβολική και αγχώδης αντίδραση που πυροδοτείται. Έχει παρατηρηθεί ότι ένα παρεμφερές γεγονός ή ακόμα και η θύμηση του τραυματικού γεγονότος που προκάλεσε το συναίσθημα φοβίας την πρώτη φορά, είναι ικανά να προκαλέσουν την ίδια αντίδραση.

ΑΓΧΟΣ:
Άγχος/ανησυχία ονομάζουμε την αναμονή μελλοντικών κινδύνων από άγνωστη ή φανταστική πηγή, η οποία προκαλεί την έκφραση φυσιολογικών σωματικών αντιδράσεων που σχετίζονται με τον φόβο. Το ερέθισμα δεν χρειάζεται να είναι παρόν ώστε να προκληθεί αντίδραση.

    Τώρα που ξεκαθαρίσαμε λιγάκι τις έννοιες, ας δούμε για ποιο λόγο μπορεί το σκυλάκι μας να εμφανίζει φοβικές/αγχώδεις συμπεριφορές...


ΑΙΤΙΑ ΕΜΦΑΝΙΣΗΣ ΣΧΕΤΙΖΟΜΕΝΩΝ ΜΕ ΤΟΝ ΦΟΒΟ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΩΝ:

  • Κληρονομικότητα
    Μερικά σκυλιά γεννιούνται με χαμηλότερη ανεκτικότητα σε στρεσογόνες καταστάσεις. Γονείς που έχουν χαμηλή ανοχή στο στρες και είναι επιρρεπείς στην έκφραση φοβικών συμπεριφορών, είναι πιθανό να παράγουν απογόνους με τα ίδια χαρακτηριστικά.

  • Μη επαρκής κοινωνικοποίηση
    Τα κουτάβια -όπως ακριβώς και τα ανθρώπινα "κουταβάκια"- μαθαίνουν μέσα από τις εμπειρίες και τα ερεθίσματα που τους παρέχει το περιβάλλον τους, στα πρώτα στάδια της ανάπτυξής τους. Παρέχοντας στο κουτάβι μας μια πληθώρα διαφορετικών ερεθισμάτων (ανθρώπους, άλλα ζώα, συνθήκες περιβάλλοντος κτλ), το βοηθάμε να αποκτήσει αυτοπεποίθηση! Έτσι, μακροπρόθεσμα, γίνονται πιο ανεκτικά σε μία πιθανή ανησυχητική, πρωτόγνωρη εμπειρία. Παρ' όλα αυτά, δεν επαρκεί η απλή έκθεση του σκύλου σε διάφορα ερεθίσματα· το σημαντικό στην κοινωνικοποίηση είναι το πώς θα γίνει. Η κοινωνικοποίηση δεν πρέπει ποτέ να επιβάλλεται, αλλά θα πρέπει να γίνεται συστηματικά και με τρόπο που χτίζεται εμπιστοσύνη, σιγουριά, αυτοπεποίθηση καθώς επίσης να προκαλεί το αίσθημα της περιέργειας και διάθεσης για εμπλοκή. Τέλος, παρ' ότι, οι θεμέλιοι λίθοι της κοινωνικοποίησης χτίζονται κατά τα πρώτα στάδια της ζωής του κουταβιού, είναι ιδιαίτερα σημαντικό η κοινωνικοποίηση να μην σταματάει ποτέ, αλλά να συνεχίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του σκύλου μας.

  • Τραυματικό γεγονός
    Ο σκύλος μπορεί να είχε μία προηγούμενη εμπειρία που προκάλεσε μια φοβική αντίδραση. Για παράδειγμα, ένας σκύλος μπορεί να φοβάται όταν τον πλησιάζουν άλλα σκυλιά, γιατί στο παρελθόν είχε δεχθεί επίθεση. Ή, όπως ο δικός μας Μέρλιν, να φοβάται όταν κάνεις απότομες κινήσεις με το χέρι σου γιατί ο προηγούμενος κηδεμόνας του τον χτυπούσε.

  • Μαθημένες Συμπεριφορές 
    Η φοβική αντίδραση μπορεί να συσχετιστεί με κάτι θετικό ή αρνητικό. Για παράδειγμα, ένας σκύλος που φοράει πνίχτη βλέπει κάποια παιδάκια στο δρόμο και τρέχει όλο χαρά και περιέργεια προς το μέρος τους...τότε λοιπόν, λόγω του πνίχτη, θα πονέσει· και το αποτέλεσμα ποιό θα είναι; "παιδάκια=αρνητική εμπειρία=φοβάμαι τα παιδιά".
Μπορεί επίσης αν ένα ζώο να έχει μάθει ότι για να το αφήσουν ήσυχο πρέπει να δαγκώσει (γιατί όλα τα προηγούμενα σημάδια που είχε προσπαθήσει να επικοινωνήσει δεν έπιασαν τόπο) , ίσως την επόμενη φορά να το κάνει ακόμα πιο γρήγορα γιατί έμαθε ότι έτσι πετυχαίνει αυτό που θέλει.

  • Ασθένειες και καταστάσεις όπου το ζώο πονάει.
    


ΠΗΓΕΣ:
http://inrelationwithdogs.com/dog-training-articles/understanding-fear-in-dogs/

Blackwell's Five-Minute Veterinary Consult: Canine and Feline, Fifth Edition, Larry P. Tilley and Francis W.K. Smith, Jr. © 2011 John Wiley & Sons,Inc.







Πέμπτη 2 Οκτωβρίου 2014

Ερώτηση: 
Εμβολιάζουμε τον σκύλο μας για να μην μας κολλήσει κάτι, ή για να προστατευθεί ο ίδιος από κάποιες ασθένειες;

Ο κτηνίατρος Διονύσης Περδικούρης απαντά:
Μια από τις συχνότερες εκφράσεις που ακούς σαν κτηνίατρος είναι: "Ήρθαμε να κάνουμε τα εμβόλια γιατί έχω μικρά παιδιά/ηλικιωμένους ανθρώπους σπίτι και θέλω να είναι ασφαλείς"

Αυτή η εντύπωση είναι κατά βάση εσφαλμένη. Από τα 6 νοσήματα τα οποία προστατεύουμε υποχρεωτικά τον σκύλο μας (παρβοεντερίτιδα, νόσος του Carre, λοιμώδης ηπατίτιδα, λεπτοσπείρωση, παραϊνφλουέντζα, και λύσσα) με τον εμβολιασμό, μόνο τα 2 έχουν πιθανότητα να προσβάλλουν τον άνθρωπο.

Τα νοσήματα αυτά είναι η λύσσα (άκρως επικίνδυνο ιογενές νόσημα, και μέχρι πριν λίγα χρόνια εξαφανισμένο από την Ελλάδα) και η λεπτοσπείρωση (βακτηριακής αιτιολογίας νόσημα με ευρεία γκάμα συπτωμάτων).

Πρέπει να τονιστεί ότι ενώ η πιθανότητα να προσβληθεί κάποιος ιδιοκτήτης σκύλου από τα παραπάνω νοσήματα είναι πολύ μικρή, σε καμία περίπτωση δεν επαναπαυόμαστε -σκεπτόμενοι μόνο την υγεία μας- σε ό,τι αφορά το εμβολιακό πρόγραμμα και τους βασικούς κανόνες υγιεινής. Άλλωστε ο λόγος που τα νοσήματα αυτά δεν έχουν μεγάλη εξάπλωση είναι οι προληπτικοί εμβολιασμοί του τετράποδου φίλου μας.

Τέλος πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι εκτός από τους εμβολιασμούς , το πιο βασικό μέτρο προφύλαξής μας είναι η τακτική έξω- και κυρίως ένδοαποπαρασίτωση του σκύλου μας.

1:32 μ.μ. Unknown
Ερώτηση: 
Εμβολιάζουμε τον σκύλο μας για να μην μας κολλήσει κάτι, ή για να προστατευθεί ο ίδιος από κάποιες ασθένειες;

Ο κτηνίατρος Διονύσης Περδικούρης απαντά:
Μια από τις συχνότερες εκφράσεις που ακούς σαν κτηνίατρος είναι: "Ήρθαμε να κάνουμε τα εμβόλια γιατί έχω μικρά παιδιά/ηλικιωμένους ανθρώπους σπίτι και θέλω να είναι ασφαλείς"

Αυτή η εντύπωση είναι κατά βάση εσφαλμένη. Από τα 6 νοσήματα τα οποία προστατεύουμε υποχρεωτικά τον σκύλο μας (παρβοεντερίτιδα, νόσος του Carre, λοιμώδης ηπατίτιδα, λεπτοσπείρωση, παραϊνφλουέντζα, και λύσσα) με τον εμβολιασμό, μόνο τα 2 έχουν πιθανότητα να προσβάλλουν τον άνθρωπο.

Τα νοσήματα αυτά είναι η λύσσα (άκρως επικίνδυνο ιογενές νόσημα, και μέχρι πριν λίγα χρόνια εξαφανισμένο από την Ελλάδα) και η λεπτοσπείρωση (βακτηριακής αιτιολογίας νόσημα με ευρεία γκάμα συπτωμάτων).

Πρέπει να τονιστεί ότι ενώ η πιθανότητα να προσβληθεί κάποιος ιδιοκτήτης σκύλου από τα παραπάνω νοσήματα είναι πολύ μικρή, σε καμία περίπτωση δεν επαναπαυόμαστε -σκεπτόμενοι μόνο την υγεία μας- σε ό,τι αφορά το εμβολιακό πρόγραμμα και τους βασικούς κανόνες υγιεινής. Άλλωστε ο λόγος που τα νοσήματα αυτά δεν έχουν μεγάλη εξάπλωση είναι οι προληπτικοί εμβολιασμοί του τετράποδου φίλου μας.

Τέλος πρέπει να έχουμε υπόψιν ότι εκτός από τους εμβολιασμούς , το πιο βασικό μέτρο προφύλαξής μας είναι η τακτική έξω- και κυρίως ένδοαποπαρασίτωση του σκύλου μας.

Παρασκευή 11 Ιουλίου 2014

Πολλές είναι οι φορές που αναφέρω την λέξη "τετρα-παιδάκι" (τετράποδο παιδάκι δηλαδή) για να αναφερθώ στα κατοικίδια σκυλάκια μας!
Υπάρχουν όμως και τριπαιδάκια και διπαιδάκια και κωφο-τετραπαιδάκια και τυφλο-τετραπαιδάκια και και και.............!
Δε θέλω να τα ξεχνάμε!!! Είναι -φυσικά- το ίδιο υπέροχα φιλαράκια!

Τα ζωάκια με ειδικές ανάγκες μπορούν να μας προσφέρουν αξέχαστες στιγμές, να μας δώσουν περίσσια αγάπη και να μας δώσουν και ένα μεγάλο μάθημα: όλα τα πλάσματα αξίζουν τον ίδιο σεβασμό, τις ίδιες ευκαιρίες και την ίδια  αγάπη.


Υπάρχουν  πολλά αδέσποτα ζωάκια με ειδικές ανάγκες...μην διστάσεις να υιοθετήσεις ένα! Αν ενημερωθείς και μάθεις πώς μπορείς να του προσφέρουν την καλύτερη δυνατή ζωή, θα περάσετε υπέροχα μαζί!


4:00 π.μ. Unknown
Πολλές είναι οι φορές που αναφέρω την λέξη "τετρα-παιδάκι" (τετράποδο παιδάκι δηλαδή) για να αναφερθώ στα κατοικίδια σκυλάκια μας!
Υπάρχουν όμως και τριπαιδάκια και διπαιδάκια και κωφο-τετραπαιδάκια και τυφλο-τετραπαιδάκια και και και.............!
Δε θέλω να τα ξεχνάμε!!! Είναι -φυσικά- το ίδιο υπέροχα φιλαράκια!

Τα ζωάκια με ειδικές ανάγκες μπορούν να μας προσφέρουν αξέχαστες στιγμές, να μας δώσουν περίσσια αγάπη και να μας δώσουν και ένα μεγάλο μάθημα: όλα τα πλάσματα αξίζουν τον ίδιο σεβασμό, τις ίδιες ευκαιρίες και την ίδια  αγάπη.


Υπάρχουν  πολλά αδέσποτα ζωάκια με ειδικές ανάγκες...μην διστάσεις να υιοθετήσεις ένα! Αν ενημερωθείς και μάθεις πώς μπορείς να του προσφέρουν την καλύτερη δυνατή ζωή, θα περάσετε υπέροχα μαζί!


Κυριακή 13 Απριλίου 2014

Μεσημεράκι ήταν...3 χρόνια πριν...ένα πλάσμα μια σταλιά, μαυρούλι, με μάτια μελιά που είχαν να πουν πολλά...
Αυτό το ζουζούνι μου χαμογέλασε! Μου έκλεψε την καρδιά από την πρώτη στιγμή!!!!

Την ιστορία σας την έχω ξαναπει...κλασική εικονογραφημένη...ιστορία αδέσποτων κουταβιών παρατημένων σε ένα παρκάκι... 
Τυχερός εκείνος που βρήκαμε αυτόν και τα αδέρφια του...? 
Τυχεροί εμείς που σαν σήμερα 3 χρόνια πριν μπήκε στη ζωή μας ένα πλάσμα τόσο μοναδικό...?
Ποιός είναι άραγε ο ποιος τυχερός...δεν μπορώ να απαντήσω...
Του Αρθούρου...του σώθηκε η ζωή.
Εμάς...ομόρφυνε η δικιά μας χάρη σ'αυτόν.
Είμαστε παραπάνω από πάτσι μάλλον...!

Πλασματάκι μας γλυκό να σε χαιρόμαστε!!!! Για πολλά...πολλά...ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ ακόμη χρόνια!!!!!
Είσαι 3 χρόνια μαζί μας και νιώθουμε ότι ήσουν από πάντα....δε φανταζόμαστε την ζωή μας χωρίς εσένα...είσαι ο πιο υπέροχος σκύλος που υπάρχει!!!!!
Έχεις τόσους μα τόσους ανθρώπους γύρω σου που σε λατρεύουμε...και μας το ανταποδίδεις με τον καλύτερο τρόπο...!

Σε ευχαριστούμε που μας αγαπάς τόσο....σε ευχαριστούμε και σε αγαπάμε όλοι μας πολύ............
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΘΟΥΡΑΚΟΟΟΟΟΟ....!!!!!!!!!!!!!!

Σύντομα θα κάνουμε και το παρτάκι μας....αναμένετε φωτογραφίες με την τούρτα!!!! ;)

~Δώστε κι εσείς την ευκαιρία σε έναν αδέσποτο σκύλο να σας δείξει τι σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη....σίγουρα δεν θα το μετανιώσετε! 
6:26 μ.μ. Unknown
Μεσημεράκι ήταν...3 χρόνια πριν...ένα πλάσμα μια σταλιά, μαυρούλι, με μάτια μελιά που είχαν να πουν πολλά...
Αυτό το ζουζούνι μου χαμογέλασε! Μου έκλεψε την καρδιά από την πρώτη στιγμή!!!!

Την ιστορία σας την έχω ξαναπει...κλασική εικονογραφημένη...ιστορία αδέσποτων κουταβιών παρατημένων σε ένα παρκάκι... 
Τυχερός εκείνος που βρήκαμε αυτόν και τα αδέρφια του...? 
Τυχεροί εμείς που σαν σήμερα 3 χρόνια πριν μπήκε στη ζωή μας ένα πλάσμα τόσο μοναδικό...?
Ποιός είναι άραγε ο ποιος τυχερός...δεν μπορώ να απαντήσω...
Του Αρθούρου...του σώθηκε η ζωή.
Εμάς...ομόρφυνε η δικιά μας χάρη σ'αυτόν.
Είμαστε παραπάνω από πάτσι μάλλον...!

Πλασματάκι μας γλυκό να σε χαιρόμαστε!!!! Για πολλά...πολλά...ΠΟΛΛΑΑΑΑΑ ακόμη χρόνια!!!!!
Είσαι 3 χρόνια μαζί μας και νιώθουμε ότι ήσουν από πάντα....δε φανταζόμαστε την ζωή μας χωρίς εσένα...είσαι ο πιο υπέροχος σκύλος που υπάρχει!!!!!
Έχεις τόσους μα τόσους ανθρώπους γύρω σου που σε λατρεύουμε...και μας το ανταποδίδεις με τον καλύτερο τρόπο...!

Σε ευχαριστούμε που μας αγαπάς τόσο....σε ευχαριστούμε και σε αγαπάμε όλοι μας πολύ............
ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΑΡΘΟΥΡΑΚΟΟΟΟΟΟ....!!!!!!!!!!!!!!

Σύντομα θα κάνουμε και το παρτάκι μας....αναμένετε φωτογραφίες με την τούρτα!!!! ;)

~Δώστε κι εσείς την ευκαιρία σε έναν αδέσποτο σκύλο να σας δείξει τι σημαίνει ανιδιοτελής αγάπη....σίγουρα δεν θα το μετανιώσετε! 

Σάββατο 12 Απριλίου 2014

Σήμερα ένας συνάνθρωπός μας αποφάσισε να δώσει τέλος στην ζωή μιας ψυχής....έτσι απλά.
Σαν κάποιος από εκεί ψηλά να του έδωσε το δικαίωμα. 
Ο ίδιος άνθρωπος που έπραξε κατα αυτόν τον τρόπο σήμερα, μάλλον επέστρεψε σπίτι του και έφαγε αμέριμνος το μεσημεριανό του...ίσως πήγε να πάρει και το παιδάκι του από το σχολείο πρώτα. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα ανάψει την λαμπάδα του σε λίγες μέρες και θα ευχηθεί το Άγιο Φως να ευλογήσει την οικογένειά του.

Σήμερα, ένας συνάνθρωπός μας αποφάσισε μαζί με τα σκουπίδια του να πετάξει στον κάδο απορριμμάτων ένα πλάσμα λίγων ημερών. 
Ένα πλάσμα ανήμπορο...ένα μωρό.....μωρό....μωρό.....ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δε μπορεί να γίναμε τόσο σκληροί...δε μπορεί, δε το δέχομαι!!! 'Ανθρωποι, ζώα...παιδάκια...μωρά να υποφέρουν...να βασανίζονται....δε μπορεί ρε γαμώτο...όχι...δε μπορεί. 

Η μπουκίτσα αυτή μακρυά από την μαμά της, από τα αδελφάκια της(που ποιος ξέρει εκείνα τι απέγιναν)...παλεύει να ζήσει. Ελπίζουμε να βγει δυνατή και μαχήτρια και να μείνει κοντά μας...να την δούμε να μεγαλώνει,να χαίρεται, να παίζει,να νιώθει ότι την αγαπούν....να ζει! Και αυτό θα είναι το δώρο μας...αυτή θα είναι η απόδειξη ότι υπάρχει ακόμα κάτι...ένα ίχνος...μια φλογίτσα ανθρωπιάς που σιγοκαίει...και είναι υποχρέωσή μας να μην την αφήσουμε να σβήσει.
Η μικρή τώρα απολαμβάνει την φροντίδα στο σπίτι φιλοξενίας της...τρώει,κοιμάται, κουρνιάζει στην αγκαλίτσα και στο κρεβάτι με την υπέροχη "μανούλα" της που την φιλοξενεί....γιατί μπορεί κάποιοι "άνθρωποι" να της στέρησαν τόσο πρόωρα και βάρβαρα την μαμά της, πάλι καλά όμως υπάρχουν και Άνθρωποι με Α κεφαλαίo που μεγαλώνουν με τέτοια αφοσίωση και περίσσια αγάπη, ορφανά μωράκια σαν την μικρούλα μας...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Η μπουκίτσα έχασε τη μάχη με τη ζωή...την μάχη που κάποιοι φρόντισαν να στήσουν εναντίον της... Εσύ, "άνθρωπε" που την είδες μόνο ως ένα ακόμη σκουπίδι και την πέταξε στον κάδο, με αποτέλεσμα να υποστεί κάκωση ο νωτιαίος μυελός της και αυτό να της στοιχίσει την ζωή, κοιμήσου ήσυχος απόψε.....ξεφορτώθηκες ένα ακόμη σκουπίδι......... 
Εμείς δεν μπορούμε, ευτυχώς,να κοιμηθούμε ήσυχοι...και δε θα κοιμηθούμε μέχρι να εξαφανίσουμε όλα τα ανθρώπινα, δίποδα σκουπίδια σαν κι εσένα.

9:55 μ.μ. Unknown
Σήμερα ένας συνάνθρωπός μας αποφάσισε να δώσει τέλος στην ζωή μιας ψυχής....έτσι απλά.
Σαν κάποιος από εκεί ψηλά να του έδωσε το δικαίωμα. 
Ο ίδιος άνθρωπος που έπραξε κατα αυτόν τον τρόπο σήμερα, μάλλον επέστρεψε σπίτι του και έφαγε αμέριμνος το μεσημεριανό του...ίσως πήγε να πάρει και το παιδάκι του από το σχολείο πρώτα. Είναι ο ίδιος άνθρωπος που θα ανάψει την λαμπάδα του σε λίγες μέρες και θα ευχηθεί το Άγιο Φως να ευλογήσει την οικογένειά του.

Σήμερα, ένας συνάνθρωπός μας αποφάσισε μαζί με τα σκουπίδια του να πετάξει στον κάδο απορριμμάτων ένα πλάσμα λίγων ημερών. 
Ένα πλάσμα ανήμπορο...ένα μωρό.....μωρό....μωρό.....ΜΩΡΟ ΠΟΥ ΝΑ ΠΑΡΕΙ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

Δε μπορεί να γίναμε τόσο σκληροί...δε μπορεί, δε το δέχομαι!!! 'Ανθρωποι, ζώα...παιδάκια...μωρά να υποφέρουν...να βασανίζονται....δε μπορεί ρε γαμώτο...όχι...δε μπορεί. 

Η μπουκίτσα αυτή μακρυά από την μαμά της, από τα αδελφάκια της(που ποιος ξέρει εκείνα τι απέγιναν)...παλεύει να ζήσει. Ελπίζουμε να βγει δυνατή και μαχήτρια και να μείνει κοντά μας...να την δούμε να μεγαλώνει,να χαίρεται, να παίζει,να νιώθει ότι την αγαπούν....να ζει! Και αυτό θα είναι το δώρο μας...αυτή θα είναι η απόδειξη ότι υπάρχει ακόμα κάτι...ένα ίχνος...μια φλογίτσα ανθρωπιάς που σιγοκαίει...και είναι υποχρέωσή μας να μην την αφήσουμε να σβήσει.
Η μικρή τώρα απολαμβάνει την φροντίδα στο σπίτι φιλοξενίας της...τρώει,κοιμάται, κουρνιάζει στην αγκαλίτσα και στο κρεβάτι με την υπέροχη "μανούλα" της που την φιλοξενεί....γιατί μπορεί κάποιοι "άνθρωποι" να της στέρησαν τόσο πρόωρα και βάρβαρα την μαμά της, πάλι καλά όμως υπάρχουν και Άνθρωποι με Α κεφαλαίo που μεγαλώνουν με τέτοια αφοσίωση και περίσσια αγάπη, ορφανά μωράκια σαν την μικρούλα μας...

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ: Η μπουκίτσα έχασε τη μάχη με τη ζωή...την μάχη που κάποιοι φρόντισαν να στήσουν εναντίον της... Εσύ, "άνθρωπε" που την είδες μόνο ως ένα ακόμη σκουπίδι και την πέταξε στον κάδο, με αποτέλεσμα να υποστεί κάκωση ο νωτιαίος μυελός της και αυτό να της στοιχίσει την ζωή, κοιμήσου ήσυχος απόψε.....ξεφορτώθηκες ένα ακόμη σκουπίδι......... 
Εμείς δεν μπορούμε, ευτυχώς,να κοιμηθούμε ήσυχοι...και δε θα κοιμηθούμε μέχρι να εξαφανίσουμε όλα τα ανθρώπινα, δίποδα σκουπίδια σαν κι εσένα.

Δευτέρα 3 Φεβρουαρίου 2014





Είναι πραγματικά ένα ωραιοποιημένο από πολλούς "εργαλείο" εκπαίδευσης...δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς αυτό!...μπορεί?;


Έχετε ακούσει κανέναν "εκπαιδευτή" που χρησιμοποιεί τον πνίχτη και τον προτείνει και στους σκυλογονείς, να λέει:

"Αυτό το κολάρο ΠΝΙΓΕΙ τον σκύλο κάθε φορά που τραβάει. Επειδή ο λαιμός είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος, ο πόνος είναι έντονος και εκτός αυτού δημιουργείται και το αίσθημα πνιγμού, το οποίο είναι σοκαριστικό. Για τον λόγο αυτό, ο σκύλος σας θα σταματήσει να τραβάει(ίσως), γιατί θα θέλει να αποφύγει τις αρνητικές αυτές συνέπειες. Θα πρέπει ΠΑΝΤΑ να φοράτε τον πνίχτη στον σκύλο σας, γιατί αν δεν φοράει πνίχτη, θα τραβάει και πάλι κανονικότατα!"

Μάλλον δεν έχετε ακούσει, σωστά; Γι αυτό, λοιπόν, είναι όντως ένα ωραιοποιημένο "εργαλείο" εκπαίδευσης.
Και αφού ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας αναλύσουμε το θέμα διεξοδικά.

~Τι είναι ο πνίχτης:
Ο πνίχτης είναι ένα κολάρο, που όπως δηλώνει και το όνομά του, πνίγει τον σκύλο κάθε φορά που τραβάει στην βόλτα.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι πνίχτη:









Άλλοι με καρφιά, άλλοι δερμάτινοι, άλλοι καμουφλαρισμένοι με ύφασμα και άλλοι απλά λουριά που σχηματίζουν θηλιά....όλοι έχουν κάτι κοινό: στόχος είναι να "σφίγγουν", να μικραίνει η διάμετρος τους δηλαδή, με αποτέλεσμα ο σκύλος να πνίγεται.

~Είναι ο πνίχτης αποτελεσματικός στην εκπαίδευση του σκύλου μας;
Αποτελεί την εύκολη και γρήγορη αντιμετώπιση του δυσάρεστου τραβήγματος στην βόλτα.(Βέβαια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι οι σκύλοι ανταποκρίνονται θετικά στην χρήση πνίχτη.)
Υπάρχουν, όμως πάρα πολλοί λόγοι που ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούμε τον πνίχτη!!!!

1) Ο σκύλος δεν μαθαίνει την επιθυμητή συμπεριφορά -να περπατάει κοντά μας χωρίς να μην τραβάει το λουρί- , παρά φοβάται την αρνητική συνέπεια του τραβήγματος και γι αυτό ίσως σταματήσει να τραβάει. Επομένως, αν δεν φοράει ο σκύλος τον πνίχτη, θα τραβάει και πάλι το ίδιο. Αντιθέτως με το Operant Conditioning (Skinner), το οποίο υποστηρίζει ότι μια ενισχυμένη συμπεριφορά είναι συμπεριφορά που θα επαναληφθεί, ο σκύλος κατανοεί ποια είναι η επιθυμητή συμπεριφορά. Όταν ο σκύλος πονάει, καθώς φοράει τον πνίχτη και τραβάει, το μόνο που καταλαβαίνει είναι ο πόνος και όχι γιατί αυτός προκαλείται!!!!! Θα σταματήσει, λοιπόν, να τραβάει για να μην βιώνει τον πόνο! Άρα, όταν δεν θα υπάρχει η απειλή του πόνου, αν δηλαδή τον βγάλουμε βόλτα χωρίς πνίχτη, θα τραβάει όπως πριν διότι δεν θα υπάρχει το αρνητικό αυτό ερέθισμα για να προσπαθήσει να το αποφύγει.


2) Είναι πολύ εύκολο, ο σκύλος να συνδυάσει το αρνητικό ερέθισμα που προκαλείται από τον πνίχτη, με κάτι άλλο· με άλλους ανθρώπους, σκυλιά, καταστάσεις. Για παράδειγμα, ο σκύλος βλέπει ένα παιδάκι που του μιλάει, χαίρεται, θέλει να πάει προς αυτό, τραβάει και τότε....νιώθει τον έντονο πόνο και το αίσθημα πνιγμού που του προκαλεί ο πνίχτης. Αυτό που ο σκύλος κατανοεί εκείνη την στιγμή, είναι ότι όταν βλέπει παιδάκια, πονάει. Άρα, δεν συμπαθεί πια τα παιδάκια. Simple as that!!! Σκεφτείτε το ίδιο ακριβώς, όταν βλέπει άλλους σκύλους, όταν περνάει από δίπλα του ένας άνθρωπος που τρέχει, ένα ποδήλατο, όταν του μιλάνε άλλοι άνθρωποι...και η λίστα..ατέλειωτη. Τι καταφέραμε;; Κάναμε τον σκύλο μας να αντιπαθήσει τους πάντες και τα πάντα...όσα συνδέονται δηλαδή με τον πόνο και το αίσθημα πνιγμού που προκαλείται από τον πνίχτη την ίδια στιγμή που υπάρχουν όλα αυτά τα ερεθίσματα γύρω του. Συγχαρητήρια! Μόλις δημιουργήσαμε έναν φοβικό σκύλο, ο οποίος πολύ εύκολα θα αναπτύξει και επιθετική συμπεριφορά.


3) Δεν να υπάρχουν, ακόμα, ολοκληρωμένα στατιστικά δεδομένα που να αποδεικνύουν τους κινδύνους υγείας από την χρήση πνίχτη, υπάρχουν όμως πολυάριθμες τεκμηριωμένες περιπτώσεις τραυματισμών που αποδίδονται στους πνίχτες. Μερικά από αυτά είναι, η βλάβη μαλακών ιστών, προβλήματα στα μάτια, στραγγαλισμός(που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο), βλάβη της τραχείας και του οισοφάγου και νευρολογικά προβλήματα. Όπως υποστηρίζει ο αναγνωρισμένος κτηνίατρος, Dr. Jean Dodds, οι πνίχτες μπορούν  εύκολα να τραυματίσουν σοβαρά στον ευαίσθητο θυρεοειδή αδένα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον λάρυγγα, μπροστά από την τραχεία, αλλά και τους σιελογόνους αδένες.


~Κάποιοι ίσως πουν ότι υπάρχει "σωστός και λάθος τρόπος χρήσης του πνίχτη".
~Μπορεί να χρησιμοποιήσουν ακόμα και το επιχείρημα ότι η μαμά σκύλα διορθώνει τα κουτάβια της με τον ίδιο τρόπο που δρα ο πνίχτης.
~Άλλοι πάλι θα πουν ότι όταν έχεις ένα σκύλο 50 κιλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς από το να βάλεις πνίχτη για να τον κουμαντάρεις.

Οι απαντήσεις είναι απλές:
~ Δεν υπάρχει "σωστός" τρόπος χρήσης του πνίχτη, ο οποίος να μην πονάει-πνίγει ΚΑΘΟΛΟΥ το ζώο. Επομένως, τι συζητάμε; Αν δεν σας πειράζει να τραυματίζετε σωματικά και ψυχολογικά το ζώο σας, αλλά το κάνετε "λιγότερο από άλλους και ελεγχόμενα" και αυτό το χαρακτηρίζετε "σωστό τρόπο"...δεν έχω να πω κάτι άλλο. Μόνο ότι υπάρχουν δύο μονοπάτια: αυτό της θετικής εκπαίδευσης και αυτό των "παραδοσιακών" τεχνικών με την χρήση σωματικής και/ή ψυχολογικής βίας.....η επιλογή είναι δικιά σας! (δυστυχώς ή ευτυχώς, όμως, οι επιλογές μας θα καθορίσουν τις εμπειρίες ζωής του ζώου μας.)
~Καμία μα καμία έρευνα και κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν υπάρχει για να στηρίξει κανείς το γεγονός ότι η μαμά σκύλα διορθώνει τα κουτάβια της με αυτόν τον τρόπο!!! Μπορεί να σηκώσει το άτακτο κουτάβι από τον σβέρκο για να το μετακινήσει πιο κει, ή να σκουντήξει ένα λαίμαργο κουταβάκι μακρυά από την θηλή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ασκεί δύναμη περιμετρικά του λαιμού του κουταβιού, με έντονη πίεση!!!! Όπως δηλαδή κάνει ο πνίχτης!
~Όπως μπορεί να εκπαιδευτεί ένα μικρόσωμο σκυλί των 5 κιλών, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να εκπαιδευτεί και ένα μεγαλόσωμο σκυλί των 50 κιλών....με την θετική εκπαίδευση!!!! Η μόνη διαφορά είναι ότι, δυστυχώς, όταν έχεις ένα σκυλάκι μια σταλίτσα δεν θα σε εκνευρίσει να πηδάει πάνω σου, ενώ ένας γιγαντάκος που πηδάει πάνω σου και σε εκτοξεύει 5 μέτρα, θα σε δυσκολέψει και θα θες να τον εκπαιδεύσεις. ΟΛΟΙ οι σκύλοι, μπορούν να εκπαιδευτούν...θετικά!
Δεν πιστεύετε ότι είναι άδικο να μην δίνουμε την ευκαιρία, στον καλύτερό μας φίλο, να μάθει-να καταλάβει αυτό που του ζητάμε- προτού τον τιμωρήσουμε...;?
Και...γιατί να τον τιμωρήσουμε;Θα καταλάβει;ΟΧΙ. Θα καταστρέψουμε την σχέση μας;ΝΑΙ.

Επιλέξτε θετική μέθοδο εκπαίδευσης για το τετραπαιδάκι σας και μην ακούτε όσους προσπαθούν να ωραιοποιήσουν αυτές τις απεχθείς τεχνικές....γιατί ο λόγος που χρειάζονται ωραιοποίηση είναι ακριβώς επειδή είναι απεχθείς!
Η θετική εκπαίδευση είναι "ωραία" από μόνη της κι αυτό τα λέει όλα!



4:22 μ.μ. Unknown




Είναι πραγματικά ένα ωραιοποιημένο από πολλούς "εργαλείο" εκπαίδευσης...δεν μπορεί να το αρνηθεί κανείς αυτό!...μπορεί?;


Έχετε ακούσει κανέναν "εκπαιδευτή" που χρησιμοποιεί τον πνίχτη και τον προτείνει και στους σκυλογονείς, να λέει:

"Αυτό το κολάρο ΠΝΙΓΕΙ τον σκύλο κάθε φορά που τραβάει. Επειδή ο λαιμός είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος, ο πόνος είναι έντονος και εκτός αυτού δημιουργείται και το αίσθημα πνιγμού, το οποίο είναι σοκαριστικό. Για τον λόγο αυτό, ο σκύλος σας θα σταματήσει να τραβάει(ίσως), γιατί θα θέλει να αποφύγει τις αρνητικές αυτές συνέπειες. Θα πρέπει ΠΑΝΤΑ να φοράτε τον πνίχτη στον σκύλο σας, γιατί αν δεν φοράει πνίχτη, θα τραβάει και πάλι κανονικότατα!"

Μάλλον δεν έχετε ακούσει, σωστά; Γι αυτό, λοιπόν, είναι όντως ένα ωραιοποιημένο "εργαλείο" εκπαίδευσης.
Και αφού ξεκαθαρίσαμε αυτό, ας αναλύσουμε το θέμα διεξοδικά.

~Τι είναι ο πνίχτης:
Ο πνίχτης είναι ένα κολάρο, που όπως δηλώνει και το όνομά του, πνίγει τον σκύλο κάθε φορά που τραβάει στην βόλτα.
Υπάρχουν διάφοροι τύποι πνίχτη:









Άλλοι με καρφιά, άλλοι δερμάτινοι, άλλοι καμουφλαρισμένοι με ύφασμα και άλλοι απλά λουριά που σχηματίζουν θηλιά....όλοι έχουν κάτι κοινό: στόχος είναι να "σφίγγουν", να μικραίνει η διάμετρος τους δηλαδή, με αποτέλεσμα ο σκύλος να πνίγεται.

~Είναι ο πνίχτης αποτελεσματικός στην εκπαίδευση του σκύλου μας;
Αποτελεί την εύκολη και γρήγορη αντιμετώπιση του δυσάρεστου τραβήγματος στην βόλτα.(Βέβαια, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι όλοι οι σκύλοι ανταποκρίνονται θετικά στην χρήση πνίχτη.)
Υπάρχουν, όμως πάρα πολλοί λόγοι που ΔΕΝ πρέπει να χρησιμοποιούμε τον πνίχτη!!!!

1) Ο σκύλος δεν μαθαίνει την επιθυμητή συμπεριφορά -να περπατάει κοντά μας χωρίς να μην τραβάει το λουρί- , παρά φοβάται την αρνητική συνέπεια του τραβήγματος και γι αυτό ίσως σταματήσει να τραβάει. Επομένως, αν δεν φοράει ο σκύλος τον πνίχτη, θα τραβάει και πάλι το ίδιο. Αντιθέτως με το Operant Conditioning (Skinner), το οποίο υποστηρίζει ότι μια ενισχυμένη συμπεριφορά είναι συμπεριφορά που θα επαναληφθεί, ο σκύλος κατανοεί ποια είναι η επιθυμητή συμπεριφορά. Όταν ο σκύλος πονάει, καθώς φοράει τον πνίχτη και τραβάει, το μόνο που καταλαβαίνει είναι ο πόνος και όχι γιατί αυτός προκαλείται!!!!! Θα σταματήσει, λοιπόν, να τραβάει για να μην βιώνει τον πόνο! Άρα, όταν δεν θα υπάρχει η απειλή του πόνου, αν δηλαδή τον βγάλουμε βόλτα χωρίς πνίχτη, θα τραβάει όπως πριν διότι δεν θα υπάρχει το αρνητικό αυτό ερέθισμα για να προσπαθήσει να το αποφύγει.


2) Είναι πολύ εύκολο, ο σκύλος να συνδυάσει το αρνητικό ερέθισμα που προκαλείται από τον πνίχτη, με κάτι άλλο· με άλλους ανθρώπους, σκυλιά, καταστάσεις. Για παράδειγμα, ο σκύλος βλέπει ένα παιδάκι που του μιλάει, χαίρεται, θέλει να πάει προς αυτό, τραβάει και τότε....νιώθει τον έντονο πόνο και το αίσθημα πνιγμού που του προκαλεί ο πνίχτης. Αυτό που ο σκύλος κατανοεί εκείνη την στιγμή, είναι ότι όταν βλέπει παιδάκια, πονάει. Άρα, δεν συμπαθεί πια τα παιδάκια. Simple as that!!! Σκεφτείτε το ίδιο ακριβώς, όταν βλέπει άλλους σκύλους, όταν περνάει από δίπλα του ένας άνθρωπος που τρέχει, ένα ποδήλατο, όταν του μιλάνε άλλοι άνθρωποι...και η λίστα..ατέλειωτη. Τι καταφέραμε;; Κάναμε τον σκύλο μας να αντιπαθήσει τους πάντες και τα πάντα...όσα συνδέονται δηλαδή με τον πόνο και το αίσθημα πνιγμού που προκαλείται από τον πνίχτη την ίδια στιγμή που υπάρχουν όλα αυτά τα ερεθίσματα γύρω του. Συγχαρητήρια! Μόλις δημιουργήσαμε έναν φοβικό σκύλο, ο οποίος πολύ εύκολα θα αναπτύξει και επιθετική συμπεριφορά.


3) Δεν να υπάρχουν, ακόμα, ολοκληρωμένα στατιστικά δεδομένα που να αποδεικνύουν τους κινδύνους υγείας από την χρήση πνίχτη, υπάρχουν όμως πολυάριθμες τεκμηριωμένες περιπτώσεις τραυματισμών που αποδίδονται στους πνίχτες. Μερικά από αυτά είναι, η βλάβη μαλακών ιστών, προβλήματα στα μάτια, στραγγαλισμός(που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και σε θάνατο), βλάβη της τραχείας και του οισοφάγου και νευρολογικά προβλήματα. Όπως υποστηρίζει ο αναγνωρισμένος κτηνίατρος, Dr. Jean Dodds, οι πνίχτες μπορούν  εύκολα να τραυματίσουν σοβαρά στον ευαίσθητο θυρεοειδή αδένα που βρίσκεται ακριβώς πίσω από τον λάρυγγα, μπροστά από την τραχεία, αλλά και τους σιελογόνους αδένες.


~Κάποιοι ίσως πουν ότι υπάρχει "σωστός και λάθος τρόπος χρήσης του πνίχτη".
~Μπορεί να χρησιμοποιήσουν ακόμα και το επιχείρημα ότι η μαμά σκύλα διορθώνει τα κουτάβια της με τον ίδιο τρόπο που δρα ο πνίχτης.
~Άλλοι πάλι θα πουν ότι όταν έχεις ένα σκύλο 50 κιλά δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς από το να βάλεις πνίχτη για να τον κουμαντάρεις.

Οι απαντήσεις είναι απλές:
~ Δεν υπάρχει "σωστός" τρόπος χρήσης του πνίχτη, ο οποίος να μην πονάει-πνίγει ΚΑΘΟΛΟΥ το ζώο. Επομένως, τι συζητάμε; Αν δεν σας πειράζει να τραυματίζετε σωματικά και ψυχολογικά το ζώο σας, αλλά το κάνετε "λιγότερο από άλλους και ελεγχόμενα" και αυτό το χαρακτηρίζετε "σωστό τρόπο"...δεν έχω να πω κάτι άλλο. Μόνο ότι υπάρχουν δύο μονοπάτια: αυτό της θετικής εκπαίδευσης και αυτό των "παραδοσιακών" τεχνικών με την χρήση σωματικής και/ή ψυχολογικής βίας.....η επιλογή είναι δικιά σας! (δυστυχώς ή ευτυχώς, όμως, οι επιλογές μας θα καθορίσουν τις εμπειρίες ζωής του ζώου μας.)
~Καμία μα καμία έρευνα και κανένα αποδεικτικό στοιχείο δεν υπάρχει για να στηρίξει κανείς το γεγονός ότι η μαμά σκύλα διορθώνει τα κουτάβια της με αυτόν τον τρόπο!!! Μπορεί να σηκώσει το άτακτο κουτάβι από τον σβέρκο για να το μετακινήσει πιο κει, ή να σκουντήξει ένα λαίμαργο κουταβάκι μακρυά από την θηλή, αλλά σε καμία περίπτωση δεν ασκεί δύναμη περιμετρικά του λαιμού του κουταβιού, με έντονη πίεση!!!! Όπως δηλαδή κάνει ο πνίχτης!
~Όπως μπορεί να εκπαιδευτεί ένα μικρόσωμο σκυλί των 5 κιλών, με τον ίδιο τρόπο μπορεί να εκπαιδευτεί και ένα μεγαλόσωμο σκυλί των 50 κιλών....με την θετική εκπαίδευση!!!! Η μόνη διαφορά είναι ότι, δυστυχώς, όταν έχεις ένα σκυλάκι μια σταλίτσα δεν θα σε εκνευρίσει να πηδάει πάνω σου, ενώ ένας γιγαντάκος που πηδάει πάνω σου και σε εκτοξεύει 5 μέτρα, θα σε δυσκολέψει και θα θες να τον εκπαιδεύσεις. ΟΛΟΙ οι σκύλοι, μπορούν να εκπαιδευτούν...θετικά!
Δεν πιστεύετε ότι είναι άδικο να μην δίνουμε την ευκαιρία, στον καλύτερό μας φίλο, να μάθει-να καταλάβει αυτό που του ζητάμε- προτού τον τιμωρήσουμε...;?
Και...γιατί να τον τιμωρήσουμε;Θα καταλάβει;ΟΧΙ. Θα καταστρέψουμε την σχέση μας;ΝΑΙ.

Επιλέξτε θετική μέθοδο εκπαίδευσης για το τετραπαιδάκι σας και μην ακούτε όσους προσπαθούν να ωραιοποιήσουν αυτές τις απεχθείς τεχνικές....γιατί ο λόγος που χρειάζονται ωραιοποίηση είναι ακριβώς επειδή είναι απεχθείς!
Η θετική εκπαίδευση είναι "ωραία" από μόνη της κι αυτό τα λέει όλα!